Bruno was sedert juni 2009 bij ons. De huiselijke omstandigheden van het leven dat hij leidde, maakte de tijger in hem los. Hier heeft Bruno zich ontpopt tot een echte kroelkat en zijn tijgerperikelen laat hij achterwege. Vooral de linkerschoen van Els heeft op hem een grote aantrekkingskracht. Hij vindt het best jammer dat er voor de rest nog een heel mens aanhangt. De vrijpartijen van Bruno met de linkerschoen van Els nemen zo langzamerhand extreme vormen aan. Hij doet dat namelijk ook op de momenten dat Els een hond uit wil laten, ongeacht welke hond Els op dat moment dan ook aan de riem heeft, en zo is het al gebeurd dat Els met Jochie op het parkeerterrein werd gesignaleerd met maar één schoen aan terwijl Bruno geheel tevreden elders op het terrein tijdelijk de beschikking had over haar andere schoen. Els loopt dan later terug, trekt haar schoen aan en Bruno slaat vier poten rondom haar scheenbeen in een poging om zijn geliefde te beletten om weg te lopen………. Tijdens de winter 2009/2010 zorgde Bruno tijdens het lopen op gladde ondergrond voor een extra hoge moeilijkheidsgraad, hij kronkelde onophoudelijk rond mijn benen.
De zomer was ook altijd spannend met Bruno, in de lenteweek van 1 april 2012 brak hij het tekenrecord van 6. En ja, dan is het met “gevaar voor eigen leven” om deze weer van hem af te plukken. Sommige katten schijnen er toch wel erg aan gehecht te raken…Op 13 oktober 2012 is Bruno helaas overleden, hij was de vrijdag ervoor niet fit, later ging het beter maar voor de zekerheid een nachtje binnen gehouden en de volgende ochtend lag hij dood in zijn mandje…. rust zacht lieve Bruno.