Brutus.
Op een regenachtige middag ergens eind 2009 stofzuigde Els de dierenkamertjes. Op de bank lag een zwarte kat die zich gedroeg alsof dat de normaalste zaak van de wereld betrof. Er verblijven hier een aantal gitzwarte bewoners dus zijn aanwezigheid werd ook door haar eerst nog als vanzelfsprekend gezien. Totdat Els opeens zag dat deze kat een vlooienbandje droeg. Onze bewoners hebben geen bandjes aan, veel te gevaarlijk in deze bosrijke omgeving, ze zouden ermee achter takken en dergelijke kunnen blijven hangen. In een reflex wilde Els het bandje verwijderen en dat heeft ze moeten bezuren met een aantal ferme halen over armen en handen! De kat was onbenaderbaar. Uiteraard werd hij aangemeld bij stichting Amivedi en we hoopten dat de oorspronkelijke eigenaar zich zou melden. Ijdele hoop; zo is inmiddels gebleken. Brutus bleek een vaste gast in onze ‘kattenherberg’. En eerlijk gezegd waren we daar nu niet direct dolblij mee. Hij mepte onze oudere bewoners waar hij ze maar raken kon, bedelde om eten en zodra Els het schaaltje neer had gezet kon haar terugtrekkende hand nog juist een haal van hem meekrijgen! Natuurlijk kan ook hij er niets aan doen dat hij door de mensheid is gedropt, in de steek is gelaten maar het heeft zijn band met de mensen die het wel goed met hem voorhebben ook nog niet direct versterkt. Inmiddels hebben wij hem met behulp van een waterpistooltje zover weten te krijgen dat hij de andere bewoners met rust laat en de relatie met Els wordt ook ietsjes beter. Ze wordt door hem al niet echt meer de kamer uitgejaagd, al blijft voorzichtigheid geboden. Inmiddels is het ons wel duidelijk;; Brutus is een blijvertje en absoluut nergens anders welkom!
geadopteerd door Lynn vanaf 14-03-2012