Vrienden van Dier en Project brachten het eerste weekend van oktober 2009 in een gehuurd vakantiehuisje in de Belgische Ardennen door. Er was ter plaatse een zeer verzwakt, sterk vermagerd maar hoogdrachtig poesje die dat een geweldig goed idee vond. Wellicht had ze ook een Kattenwoudfolder onder ogen gehad en wist ze meteen dat ze hier ook graag zou willen wonen. Ze klopte aan voor hulp, werd liefdevol onthaald, voorzien van water, voedsel, goede zorgen en aaitjes en kon onmogelijk worden achtergelaten. De diervriendelijke en aan Dier en Project verbonden ‘rechtoplopers’ spoedden zich naar de winkel om een vervoersmandje aan te schaffen, alwaar het poesje met spoed indook om zich door hen te laten vervoeren naar een moederpoesvriendelijk oord! Sinds zondag 4 oktober (dierendag, vandaar ook de naam DiDa) woont DiDa dus in Nispen alwaar Els al een uitnodigend huisje voorzien van een comfortabel kraambed voor haar had klaargemaakt. Ze heeft ‘alle luxe’ in dank aanvaard en slaapt tevreden languit in de zojuist verworven heerlijkheid! Helaas konden we er niet onderuit om haar onmiddellijk te ontwormen wat heftige diarree tot gevolg heeft. De tuinslang en de wasmachine draaien hier dus weer overuren. We hebben al het extra werk er graag voor over. DiDa wordt voorzien van veel liefde, aandacht en lekkernijen zodat zij zich volledig kan concentreren op de naderende geboorte van (naar wij hopen) een aantal kerngezonde kittens.
In de vroege avond van maandag 19 oktober 2009 dacht Els dat de geboorte van de kittens van Dida begonnen was. Duidelijke ‘krampbewegingen’ in de buikstreek werden voor weeën aangezien en Els besloot na het voeren om maar even bij haar te gaan zitten. Maar al heel snel bleek dat er echt iets mis was. Haast was geboden en de auto werd gestart; Dida werd ingeladen en met gierende banden is Els met haar naar de dierenarts gescheurd! Onze eigen dierenarts Sofie genoot nog steeds van een welverdiende vakantie dus er werd een andere regionale dierenarts geraadpleegd. De komst van Dida werd telefonisch aangekondigd, de dierenarts had geen spreekuur en verklaarde daardoor al op voorhand dubbel tarief te moeten rekenen! Het zij zo! We kunnen een kat in opperste barensnood toch niet laten wachten tot het spreekuur begint? Wat verwachten die mensen nou? Even voelen en aftasten, naar verwachting complicaties in de geboorteweg en er werd een keizersnede voorgesteld. Dat was niet zonder risico want de dierenarts wist niet hoe de kittens er aan toe waren. Wij gaan altijd voor de moeder, daar ging het helemaal niet goed mee dus er moest snel wat gebeuren. Dida kreeg een prikje en we besloten een echo te maken. Helaas geen kittens maar een groot aantal tumoren waren duidelijk waarneembaar in de buik waarvan er dus één zeer recentelijk open was gebarsten. Dida verkeerde in doodsstrijd en Els besloot om haar heel snel verder lijden te besparen. Dida werd ingeslapen. Het lichaam van Dida ging mee naar huis. Zij hoort hier thuis, dit was haar thuis! Het huis waarvoor dit schattige katje ons zo dankbaar was, waar ze zo van genoot en ons dat zo overduidelijk liet merken. Dida was een voormalig zwervertje die onmiskenbaar vele ontberingen had moeten doorstaan. Honger, dorst en koud weer heeft ze getrotseerd; ze bleef echter geloven in het goede van de mensheid! Wat een lief en dapper ding die hier een onuitwisbare herinnering achterlaat ondanks de veel te korte tijd dat ze bij ons was. Het voelt zo oneerlijk dat zij niet wat langer bij ons heeft mogen genieten, het voelt ook oneerlijk dat wij niet wat langer van de liefde, trouw en de bijzondere tevredenheid van dit bijzondere wezentje mochten genieten.