Ginger

Ginger werd als kitten gered terwijl ze de wacht hield bij haar doodgereden moeder. Ze kwam op een zaterdagavond bij ons binnen. Gelukkig was ze oud genoeg om zelfstandig te eten en het ging haar goed. Ze werd geënt, behandeld tegen parasieten, gechipt en op termijn als kitten herplaatst met uiteraard de verplichting tot sterilisatie. De adoptant was de zoon van een bekende van de stichting en we werden nog tot haast gemaand want de man in kwestie kon eigenlijk niet wachten. Natuurlijk onderhielden we contact en na verloop van tijd vernam ik via de mail dat ze totaal geen hinder had ondervonden van de sterilisatie. Prima. Een half jaartje later kreeg ik op vrijdagmiddag een telefoontje dat ‘meneer’ nog diezelfde dag uit zijn huis zou worden gezet. Natuurlijk kwam Ginger die dag nog terug naar ons. Zo krols als een kat maar kan zijn. Die had absoluut geen last ondervonden van de sterilisatie want die was helemaal niet uitgevoerd. Uiteraard werd ze hier direct geneutraliseerd. Als kitten verloor ze haar moeder en nu overkwam haar deze huisuitzetting weer, dat leek ons genoeg ellende in een jong poezenleventje en daarom namen wij het besluit dat Ginger een vaste bewoonster werd van het Kattenwoud. Ze koos er vrijwilliger voor om haar intrek te nemen binnen het woongedeelte van Jan en Els en die hebben aan haar een uitermate gezellige huisgenoot. Haar bijnaam luidt Pannenkoek. Ze is behoorlijk uit de kluiten gewassen en drapeert zich graag op een hele speciale manier op de leuning van de bank.