Keeskat oftewel de kat die Kees heet. Kees leefde een gelukkig leven als huiskat bij een gezin. Totdat er besloten werd gastgezin te worden voor een groot aantal hele kleine kindertjes. De aanwezigheid van een kat zou ouders kunnen doen besluiten hun kroost elders onder te brengen en de ruimte die Kees eerder jarenlang ter beschikking had was opeens verboden terrein voor hem. Hij moest zich zo’n beetje in de bijkeuken en wasruimte vermaken waardoor hij besloot iemand eens flink aan het wassen te zetten door werkelijk overal tegenaan te gaan sproeien. Wij begrijpen dat wel. Heel veel kindjes kunnen katten al heel veel stress opleveren en neem daarbij dan nog een soort verbanning uit zijn oude vertrouwde ruimtes en de kattenfrustratie is groot! Een kat kan niet praten en moet zijn ongenoegen op een andere manier kenbaar maken. Situatie onhoudbaar en dierenarts werd gevraagd om zijn leven te beëindigen. Want wie wil er nu een sproeiende kat? De dierenarts vertelde dat Els die maandag een afspraak had bij haar en dat ze aan Els zou vragen of er binnen het Kattenwoud een plaatsje voor Kees beschikbaar was. De eigenaar van Kees had echter een beter plan bedacht, hij begaf zich op die dag in het gezelschap van Kees ook in de wachtkamer en overhandigde Els de kat. Ik vermoed dat hij erg tevreden was over zichzelf want dat was natuurlijk in zijn optiek prima én heel snel geregeld. Els voelde zich enigszins voor het blok gezet maar Kees ging mee naar het Kattenwoud want die kon er allemaal niets aan doen. Kees is gelukkig bij ons en daar gaat het allemaal om maar de manier waarop had absoluut netter gekund.
