Mamalou was zwanger en wel gered van de straat door een andere stichting.
Met de beste wil van de wereld konden die haar echter niet bieden wat Mamalou nodig heeft, namelijk rust en ruimte. Een vriendelijk verzoek of wij iets voor haar konden betekenen nadat zij was gespeend van haar kittens. Ze mocht komen en ze was inmiddels met haar sterilisatie, paspoort, chip en entingen ook prima in orde. Helemaal top! Vanwege haar extreme angst voor mensen hebben we haar in een unit met buitenren geplaatst. Daar verbleef ze geruime tijd. Het ging haar goed hoor, maar niet goed genoeg! Ze bleef erg op zichzelf en zij kon gevoelsmatig niet ver genoeg uit onze buurt blijven tijdens het schoonmaken en verzorgen. Jan en Els bespraken de mogelijkheden om haar meer geluk te bieden en Els zou in overleg met de dame van de stichting beslissen of we de gok zouden nemen om haar de vrijheid van het Kattenwoud te geven. Dat overleg is er nooit gekomen want ze koos zelf het hazenpad toen één van onze vrijwilligers de ren instapte. Dat had ze nooit eerder geprobeerd. Tot ons grote geluk blijft ze ons trouw, op veilige afstand wel te verstaan! Mensen zijn nog steeds NIET leuk, het Kattenwoud is dat gelukkig wel! Mamalou is ook weer één van die diertjes waarvan je denkt, daar doen we het allemaal voor! Zolang zij maar gelukkig zijn met de situatie, omstandigheden die wij ze kunnen bieden. Ik beloof u een betere, meer recente foto zodra Mamalou het daar tenminste mee eens is!