Spic en Span hadden als voormalige zwervers een wat oudere dame uitgezocht die hen wel mocht voorzien van lekkere hapjes en wat aandacht op gepaste afstand. Vol overgave en dierenliefde voorzag de mevrouw de katten van al het gewenste. Totdat de vrouw zelf hulpbehoevend werd en niemand de zorg voor de katten van haar wilde overnemen. De Dierenbescherming werd gecontacteerd en de dieren werden ‘weggevangen’. Als verwilderde katten waren ze redelijk kansloos, ze verblijven dan ook maandenlang in een bench en de situatie werd onhoudbaar voor deze dieren die echt op hun vrijheid gesteld zijn. Op verzoek van de Dierenbescherming regio Tilburg kwamen de dieren hier ‘logeren’. Helaas horen wij weinig tot niets meer van hen en we gaan er dan ook maar vanuit dat ze door de Dierenbescherming als onherplaatsbaar worden bezien. De gitzwarte broer en zus zijn onafscheidelijk en we zijn er trots op dat wij hun vertrouwen al wisten te winnen.
Half april 2012 liep Spic ’s ochtends wat verward rond en net toen we hem wilden pakken om even apart te zetten besloot hij onder het hek door te glippen en aan de slootkant te gaan liggen. Zo doende moesten Els en Ingeborg eerst omlopen en bij de sloot aangekomen gingen daar dus de broekspijpen omhoog en kon Spic, zonder veel tegen strubbelen van zijn kant, toch nog even apart gezet worden. Later in de middag was hij helemaal hersteld van…..ja van wat eigenlijk. Hij loopt nu weer heerlijk rond alsof er niets gebeurd is. Helaas is Spic een week later overleden. De dierenarts constateerde een lever falen. Dat, en zijn respectabele leeftijd is hem toch fataal geworden. Spic kwam binnen als een angstig katertje, maar dit was na een tijdje niet meer te merken. Hij ging z’n gangetje, maar bang was hij al lang niet meer. Rust zacht lieve Spic.