Vanochtend vroeg uit de veren. Beddengoed in de was, wasmachine uitladen, voeren en vangen… Ik moest met twee niet al te gemakkelijke patiënten naar de dierenarts. Ootje leeft aan de andere kant van het huis en was niet in orde. Ik zeg altijd dat hij, wanneer hij een mens zou zijn, een soort van kluizenaarsbestaan zou willen leiden. En daar hoort gevangen worden voor een doktersbezoekje niet zo goed bij. Ook Bonnie, de poes die onlangs op verzoek van het dierenasiel hier kwam wonen omdat haar bijzondere bazinnetje was overleden, is absoluut niet in orde. Haar had ik afgelopen dinsdag al apart gezet om haar medicatie te kunnen toedienen maar ze is niet echt benaderbaar en weigert voedsel waarin medicijnen zijn verstopt. Dus die ‘mocht’ ook mee.