Poes Bonnie knapte maar niet op en wilde nauwelijks eten en drinken. Vanochtend dierenarts Sofie gebeld en ik meteen met haar daar naartoe. Maar Bonnie laat zich, hoe beroerd ze ook is, nauwelijks benaderen. We besloten haar met alle mogelijke risico’s van dien toch maar iets te sederen om haar te kunnen onderzoeken. Ze kreeg vocht toegediend, haar gezichtje werd schoongemaakt en toen ging het onderzoek opeens een hele andere kant op. Ze is een behoorlijke nierpatiënt. Ik heb haar slapend weer mee naar huis genomen en we hebben haar nu in de kamer in een grote bench liggen met een paar kruiken om haar warm te houden. Een injectie die de eetlust op moet wekken moet later zijn dienst bewijzen want op die manier zouden we haar ook de broodnodige medicatie toe kunnen dienen. Het is een heel oud en broos poesje maar we hopen dat ze nog even bij ons mag blijven….
STEUN DE DIEREN WAAR NIEMAND ANDERS ZICH NOG OM BEKOMMERT!