Om een heel lang ‘wolvenverhaal’ heel kort te maken, Wolfje mankeert van alles maar er is door middel van bloedonderzoek nu niet met 100% zekerheid aan te tonen wat er nu precies aan de hand is. ‘Verdacht van’ wil niet zeggen dat het zo is en aan preventief euthanaseren doen we hier absoluut niet mee. Wij zijn van mening dat we de omstandigheden hebben weten te creëren waarin Wolfje veilig is en waarin ze geen enkel gevaar vormt voor de andere hier aanwezige dieren. Naast het schuilgedeelte van Blond en Canau in het Jochiebosje bevindt zich een klein kunststof ‘tuinhuisje’. Dat is goed afsluitbaar, daar komen geen andere katten en we hebben het zodanig ingericht dat het voor Wolfje goed toeven is. Ze krijgt haar medicatie, we houden haar uiterst nauwlettend in de gaten en na het afbouwen van de medicatie laten we haar bloed opnieuw uitgebreid onderzoeken. Ze kan namelijk ook schade hebben opgelopen door haar barre bestaan waardoor haar bloedbeeld nu enigszins vertroebeld wordt.
Hoe dan ook, en u mag me best ‘lekschieten’, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om een dier wat duidelijk nog geniet van alle tender love and care te laten doden. Gelukkig is dierenarts Sofie het met mij eens, ze verdient een kans op een dierwaardig leven. En mocht het allemaal anders lopen en haar leven lijden worden dan zijn we dag en nacht dicht genoeg in haar buurt om een andere beslissing te nemen. Voorlopig kijken we het dus allemaal nog even aan en zullen we allemaal samen, ook voor haar weer alles op alles zetten.
Wat ik nog niet met u heb gedeeld is dat ons Claudetje gisteren ook even mee is geweest naar de dierenarts. Dat doet ze altijd als vaste bijrijder maar deze keer mocht ze ook even op de onderzoekstafel. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid heeft ze last van een (oude) nekhernia maar ons bikkeltje bikkelt daar gewoon mee door. Medicatie moet de klachten wat verlichten, dat is alles wat we kunnen doen. Het lijkt haar met medicatie overigens wel direct wat beter te gaan.
Kitty, de Roosendaalse fietsenhok poes wordt vermist. Op de homepage vindt u een directe link naar de oproep om naar haar uit te kijken.
Er is van alles aan de hand met Wolfje. Daarover later meer maar ik ga haar nu ophalen. We houden haar apart van de anderen, geven medicatie en kijken hoe het zich allemaal zal gaan ontwikkelen. Voor nu eet Wolfje, ze spint zich drie slagen in de rondte en ze laat zich alle zorgen welgevallen.