Vanochtend met de katten Macy, Ootje en Coco naar de dierenarts geweest. En geloof me: ik schrijf dat een heel stuk sneller op dan dat het gebeurd is. Ootje vangen vergt tijd en geduld. Macy had al in de smiezen dat er wat ging gebeuren dus die heeft zich ook niet vrijwillig gemeld en de enige probleemloze hier thuis was Coco. Op de hoek van de straat had Ootje al heel zijn reismandje ondergepoept dus als ze ons niet aan zagen komen konden ze ons wel ruiken…
Ootje kreeg een herhalingspuit antibiotica. Macy kreeg iets tegen een ontstoken tand. Coco trekt haar haren uit, heeft in haar leven al teveel dierenartsen gezien dus was niet erg meewerkend. Heeft iets gekregen tegen de jeuk en een droogshampoo. Komt absoluut door het gat in haar gehemelte en wellicht zit er niets anders op dan haar van de zomer te scheren. Ze maakt zichzelf juist vuil als ze zich wast, daardoor gaat ze zich nog harder wassen en wordt ze nog vuiler…
Vanmiddag zijn er een aantal mensen op zoek geweest naar fietsenhok poes Kitty. Helaas niet gevonden en nog geen meldingen over een mogelijke verblijfplaats binnengekregen. Wel zojuist helemaal drie slagen in de rondte gescholden door een man die zich wat al te hardop afvroeg of ik nu helemaal gek was geworden om een poes in een fietsenhok te huisvesten. Op mijn verweer dat het geen kat van ons betrof vertelde hij mij daar geen ene sode***** rotmoer van te geloven want anders zouden we ook geen beloning uitloven. Ach we zijn wel wat gewend en achteraf commentaar leveren is altijd gemakkelijk. Het is ook niet bepaald een hart onder de riem voor alle mensen die naar eer en geweten zich om Kitty bekommerden en dat het niet helemaal slim was, daar zullen ze nu ook wel achter zijn. Maar gedane zaken nemen geen keer. Gewoon hopen op een behouden thuiskomst en als dat geschiedt mag ze bij ons wonen. Een ieder die bij kan dragen aan haar thuiskomst of ons kan vertellen wat er met haar is gebeurd is zeer welkom, scheldende mensen niet. Hebben we niets aan.